Crêpes bakken, dat betekent draaien!
Aan de billig, de bakplaat, laat Véro ons zien hoe je de rozell gebruikt om het beslag te verdelen. “Houd hem heel plat en verdeel het beslag voorzichtig, met kleine bewegingen.” Het is nog niet makkelijk om een mooi ronde pannenkoek te maken. Véro’s uitleg is bijzonder beeldend: “Of je laat je pols draaien als een helikopter of je maakt een draai als een majorette en laat de rozell draaien.” Anthony mag als eerste zijn kunsten laten zien en doet dat met verve! Niet iedereen heeft meteen de slag te pakken en dat levert de nodige hilariteit op. Chloé en Lucien, de jongsten van het gezelschap, hebben een rozell die wat makkelijker te hanteren is. Dan komt de spatel erbij om de crêpe te keren en de andere kant te bakken, en klaar is onze crêpe! Aan het uiteinde van de tafel wordt de stapel crêpes hoger en hoger. En het wordt tijd om te gaan eten!
Ah, de beroemde crêpe ham-kaas-eieren
Het volgende onderdeel van de workshop wordt met veel enthousiasme begroet: net als de echte professionals gaan we ons wagen aan een volkoren crêpe met ham, kaas en eieren. We kunnen onze trek haast niet bedwingen, maar voor deze klus is geduld nodig. Het beslag voor boekweitcrêpes is zwaarder en moet langer bakken. Het is haast niet te geloven wat je allemaal moet doen en kunnen om deze klassieke Bretonse crêpe te maken, van het invetten van de bakplaat en het verdelen van het eiwit tot het omdraaien met behulp van de roestvrijstalen spatel! Maar het resultaat mag er zijn! Aan tafel iedereen!
Een moment om van te genieten!
“Dit is de lekkerste crêpe die ik ooit heb gegeten”, zegt Anthony met overtuiging. En gelijk heeft hij! Die van mij is dun en knapperig, precies zoals ik het graag heb. Als Chloé haar crêpe op heeft, gaat ze er een maken voor haar oma, die zojuist is aangeschoven. De sfeer is ontspannen en gemoedelijk. We weten nu hoe het moet en gaan weer naar de bakplaat, nu om een zoete crêpe te maken. Ondertussen praten we met Véro over de voedingswaarde van boekweit, over culinaire tradities, over jeugdherinneringen… En als afsluiting van deze geweldige activiteit wensen we elkaar kenavo, tot ziens op z’n Bretons, en gaan we naar huis, ieder met z’n crêpes, met recepten en een echt diploma!
