



Nadat het fort van Châteaulin-sur-Trieux geplunderd was, evenals het oorspronkelijke dorp dat stroomopwaarts lag ten opzichte van de huidige stad, werd aan het begin van de 15de eeuw een nieuw stadje gebouwd op beide oevers van de Trieux. De eerste brug verbond de beide oevers van het estuarium en zo werd Pont-Trieux geboren.
Pontrieux is een gunstige plaats voor de handel en wordt ook de haven voor Guingamp. Nadat in 1840 de brug van Lézardrieux gebouwd is, is de brug van Pontrieux niet langer de enige overgang. Als er op het eind van de 19de eeuw een spoorweg wordt aangelegd, kan er zich industrie ontwikkelen, met hout, karton en linnen als belangrijkste producten. Die producten worden naar steden in heel Europa verscheept. De haven bloeit, Engelse en Deense schepen leggen er aan, naast de boten van vissers die naar IJsland varen om er te vissen.
De bebouwing van de stad volgt de bochten van de rivier en zijn twee driehoekige pleinen zijn verbonden door een lint van hoge huizen. Van de vijftig wasplaatsen langs de Trieux is een heel aantal van oorsprong privébezit. Elke gegoede familie had zijn eigen wasplaats: zo kon men zijn privacy een klein beetje beschermen. Om ze op een bijzondere manier te bekijken, neem je de fluisterboot: ze varen overdag en ‘s avonds!
Un train à vapeur, qui affiche fièrement ses quatre-vingts ans, relie Pontrieux à Paimpol. Une manière originale de découvrir l’estuaire du Trieux.