1-plouguerneau-a-lamoureux-mg-5929.jpg
©alexandre lamoureux

De “abers” en de vuurtorenroute

Vuurtorens, havens en badplaatsen

Het landschap bij de kust van de “abers” (riviermondingen, vergelijkbaar met de Noorse fjorden), ook wel de kust der legenden genoemd, is schitterend. Hier slaat het water op de ruige kust om vervolgens opgenomen te worden in het groene landschap. Statige vuurtorens waken over de ingangen van deze vredige haventjes die voor zowel wandelaars als plezierjachten toegankelijk zijn.

Ontdekken De « abers » en de vuurtorenroute

Elke « aber » kronkelt in al haar pracht door het Bretonse landschap. De « Aber Wrac’h » is een plek vol contrasten waar de « Baie des Anges » (de Engelenbaai) en de « Pont du Diable » (Duivelsbrug) samenkomen. De riviermonding met zijn vele kleine eilandjes is een uitgelezen plek om te wandelen of te surfen. De « Aber Benoît » kronkelt tussen akkers en bossen en staat bekend om zijn verrukkelijke oesters. Heerlijk om van te genieten na een zilte wandeling! De « Aber Ildut », gelegen tussen de Atlantische Oceaan en het Kanaal, vormt een natuurlijke haven die op elk moment binnengevaren kan worden. Een overhangende kustweg volgt een kustlijn van afwisselend rotsen, duinen en kreekjes.

Door vuurtorens verlichte vergezichten

Dit maritieme uitsteeksel van de Finistère kent één van de grootse concentraties van vuurtorens en bakens in Frankrijk. 392 treden leiden naar de top van de vuurtoren van île Vierge, een 84 meter hoge granieten toren, die aan de binnenkant bekleed is met melkglas. Eenmaal boven word je beloond met een adembenemend uitzicht! Tegenover het station van Porspoder lijkt de indrukwekkende vuurtoren uit het schuim te verrijzen. Tegen het tot expositieruimte omgetoverde wachtershuisje, staat de vuurtoren van île Wrac’h geleund, die waakt over de ingang van de « aber ». De vuurtoren van Pontusval, met zwarte kap, wijst zeelieden ter hoogte van Brignogan-Plages de weg.

Wist Je Dit?

Wat kun je vangen met een “scoubidou?”

Vroeger visten de schuiten en zeilboten het zeewier uit het water met behulp van een lange sikkel. Tegenwoordig gebruiken de zeewiervissers een hydraulische “scoubidou,” een haak die bevestigd is aan het uiteinde van een stalen stang. Het geoogste wier wordt gebruikt voor medicinale, cosmetische en culinaire doeleinden.

Gastvrije badplaatsen

De GR® 34 vormt de verbinding tussen levendige havens en badplaatsen langs de Abers. De badplaats Plouguerneau heeft meer te bieden dan alleen schitterende stranden (Plage Lilia en Plage Saint-Michel), bijvoorbeeld Iliz-Koz, een middeleeuwse kerk met kerkhof die eeuwenlang verborgen lag onder het zand en pas in 1970 weer ontdekt werd, en het Musée des goémoniers, gewijd aan de algenvisserij. Bij de monding van de Aber Wrac’h ligt de oude vissershaven van Landéda, tegenwoordig een jachthaven. Het uitzicht vanaf de vuurtoren over de kust en de oceaan met zijn talloze eilandjes is ongelooflijk mooi. Saint-Pabu heeft schitterende zandstranden. In Lanildut zijn de mooie redershuizen, ook wel « Kaapvaarders huizen » of « huizen van Engelsen » genoemd, de stille getuigen van de welvaart van deze haven in de 17e en 18e eeuw. Vandaag de dag is het de belangrijkste zeewierhaven in Europa. Het dorp heeft deze activiteit nieuw leven ingeblazen waardoor er nu weer zeewierovens op de zandplaten staan. Van mei tot oktober komen boten hun lading van bruinwier lossen, het zwarte goud van de Bretons.

Officiële website van Toerisme Bretagne
Sluiten