


Het Château de Kerjean werd gebouwd rond 1570 en was mooier en groter dan andere bouwwerken uit die tijd, iets wat koning Lodewijk XIII niet ontging. Het kasteel was ook inspiratiebron voor verschillende nabijgelegen “enclos paroissiaux”, ommuurde hoven rond kerken. Aan het centrale binnenplein met zijn waterput omringd door zuilen, liggen de hoofdpoort, het woongedeelte, de kapel en de zuilengalerijen. Achter de fraai versierde gevels liggen brede gangen, privéwoonvertrekken en keukens, waar het keukengerei te zien is. In totaal kun je een kijkje nemen in 25 vertrekken, van de kelder tot de kamer van de kasteelheer.
Jong en oud kunnen dankzij exposities en animaties de vijf eeuwen geschiedenis van het kasteel opnieuw beleven. De roemrijke geschiedenis is toegankelijk gemaakt via moderne en boeiende multimedia-presentaties. Aan de hand van een soort 21ste-eeuwse toverboeken wordt de geschiedenis van de bouw en de bouwers verteld. Een bewegende maquette laat de achtergronden zien van de ornamenten, zoals krullen en pilasters, die gebruikt zijn voor dit bouwwerk. Het kan zo maar gebeuren dat een van de beelden zijn geheimen met je deelt. En al dwalend door de verschillende vertrekken, kun je bewoners uit vroeger tijden tegenkomen die je vertellen over hun leven op het kasteel. Zo worden niet alleen de kasteelheer en -vrouwe je gids, maar de stalknecht evengoed. Dat overkomt je vast niet elke dag!
Als je na het bezoek aan het kasteel weer buiten komt, kun je een wandeling maken door het 19 ha grote park, waar cultuur en natuur naast elkaar te vinden zijn. In het landschap met vrolijke borders staat een 9 m hoge duiventil en is een waterpartij met prachtige fonteinen te vinden. Tuinliefhebbers, wandelaars en geschiedenisliefhebbers wandelen graag door de geometrische tuinen, ontworpen naar de mode van de 17e en 18e eeuw. Voor de afwisseling zijn langs de rand van het park hier en daar graanakkers en weiden met veldbloemen aangelegd. Er is steeds weer iets te ontdekken!
Wie zich afvraagt waarom rondom dit pareltje van Bretonse renaissancebouwkunst een versterking ligt van soms wel 12 m dik, moet bedenken dat dit kasteel gebouwd werd in de 16e eeuw, een tijd van godsdienstoorlogen.